Μη μεταφορά οδηγίας - Ευθύνη του κράτους μέλους.
Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-6/90 και C-9/90.
Συλλογή της Νομολογίας 1991 σελίδα I-05357 1. Σπάνια το Δικαστήριο έχει να εκδικάσει
υπόθεση στην οποία οι αρνητικές συνέπειες
της μη μεταφοράς οδηγίας είχαν για τους
ενδιαφερόμενους ιδιώτες τόσο σοβαρές συνέ
πειες όσο εν προκειμένω. Συγχρόνως, η κατά
σταση δεν είναι καθόλου απλή από νομικής
απόψεως. Το Δικαστήριο καλείται να απο
φανθεί επί των ενδεχόμενων αμέσων αποτελε
σμάτων οδηγίας που περιέχει διατάξεις ιδιαί
τερα περίπλοκες. Επικουρικά, τίθεται το
ζήτημα της ευθύνης των κρατών μελών για τη
μη μεταφορά οδηγίας και, γενικότερα, λόγω
παραβάσεως του κοινοτικού δικαίου.
2. Η οδηγία 80/987/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της
20ής Οκτωβρίου 1980, περί προσεγγίσεως των
νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την
προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφε
ρεγγυότητας του εργοδότη (ΕΕ ειδ. έκδ.
05/004, σ. 35 ), προβλέπει ότι « τα κράτη μέλη
θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα ώστε ορισμένοι
οργανισμοί εγγυήσεως ( ιδρυόμενοι ή καθορι
ζόμενοι από αυτά ) να διασφαλίζουν (... ) την
πληρωμή των ανεξόφλητων απαιτήσεων των
μισθωτών που προέρχονται από συμβάσεις
εργασίας ή από σχέσεις εργασίας και αφορούν
την αμοιβή για περίοδο πριν μια ορισμένη ημε
ρομηνία » ( άρθρο 3, παράγραφος 1 ). Η
οδηγία επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιλέξουν
μεταξύ τριών ημερομηνιών που αφορούν την
επέλευση της αφερεγγυότητας ή τη παύση της
σχέσεως εργασίας. Παρέχει, επιπλέον, στα
κράτη μέλη την ευχέρεια να περιορίζουν την
υποχρέωση πληρωμής που υπέχουν οι οργανι
σμοί εγγυήσεως.
3. Με απόφαση της 2ας Φεβρουαρίου 1989,
22/87, Επιτροπή κατά Ιταλίας ( Συλλογή 1989,σ. 143), το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι η
Ιταλία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από
τη Συνθήκη επειδή δεν μετέφερε εμπρόθεσμα,
δηλαδή μέχρι τις 23 Οκτωβρίου 1983, την
οδηγία στο εσωτερικό δίκαιο. Η μεταφορά
αυτή δεν φαίνεται, εξάλλου, να πραγματοποιή
θηκε μέχρι σήμερα.
4. Τα πραγματικά περιστατικά της κύριας
δίκης είναι τα εξής.
Ο Francovich, ενάγων της κύριας δίκης στην
υπόθεση C-6/90, είχε εργασθεί για την επιχεί
ρηση CDN Elettronica SnC στη Vicenza, από
16ης Ιανουαρίου 1983 μέχρι 7ης Απριλίου 1984,
εισπράττοντας μόνο σποραδικές προκαταβολές
επί του μισθού του. Κατά συνέπεια άσκησε
αγωγή ενώπιον της Pretura, που καταδίκασε
την εναγόμενη επιχείρηση σε καταβολή ποσού
ύψους 6 εκατομμυρίων ιταλικών λιρεττών
(LIT). Επειδή ο Francovich δεν μπόρεσε να
εισπράξει το ποσό αυτό από την επιχείρηση,
ζήτησε από το ιταλικό κράτος την εγγύηση
που προβλέπεται στην οδηγία 80/987 ή, επι
κουρικά, αποζημίωση.
Στην υπόθεση C-9/90, Danila Bonifaci και
τριάντα τρεις άλλοι μισθωτοί της επιχειρήσεως
Gaia Confezioni Sri, που κηρύχθηκε σε πτώ
χευση στις 5 Απριλίου 1985, είχαν αξίωση σε
ποσό ανώτερο των 253 εκατομμυρίων LIT που
είχε εγγραφεί στο παθητικό της επιχειρήσεως.
Τέσσερα και πλέον έτη μετά την κήρυξη σε
πτώχευση δεν τους είχε καταβληθεί κανένα
ποσό και ο σύνδικος της πτωχεύσεως τους
πληροφόρησε ότι μια διανομή που θα τους
ικανοποιούσε έστω και μερικώς ήταν απο
λύτως απίθανη. Κατά συνέπεια, άσκησαν
αγωγή κατά της Ιταλικής Δημοκρατίας,
ζητώντας, ενόψει της υποχρεώσεως που αυτή
υπέχει ως προς την εφαρμογή της οδηγίας
80/987, να καταδικαστεί σε εξόφληση των
απαιτήσεων τους από καθυστερούμενους
μισθούς, τουλάχιστον για τους τρεις τελευταίους μήνες και, επικουρικά, στην καταβολή
αποζημιώσεως.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:61990CC0006:EL:PDF 
Φόρουμ 
Αναζήτηση 
Εγγραφή 
Σύνδεση 
Πεμ Δεκ 26, 2013 12:39 am