Υπόθεση C-369/07 κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

Υπόθεση C-369/07

Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

κατά

Ελληνικής Δημοκρατίας

«Παράβαση κράτους μέλους – Κρατικές ενισχύσεις – Μέτρα εκτέλεσης αποφάσεως του Δικαστηρίου – Άρθρο 228 ΕΚ – Χρηματικές κυρώσεις – Χρηματική ποινή – Κατ’ αποκοπή ποσό»


Απόφαση

1        Με το δικόγραφο της προσφυγής της, η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ζητεί από το Δικαστήριο:

–       να διαπιστώσει ότι, μη έχοντας λάβει τα μέτρα που συνεπάγεται η εκτέλεση της απόφασης που εξέδωσε το Δικαστήριο στις 12 Μαΐου 2005, C–415/03 Επιτροπή κατά Ελλάδας (Συλλογή 2005, σ. Ι-3875), η οποία αφορά την εκ μέρους της Ελληνικής Δημοκρατίας μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων που υπέχει από το άρθρο 3 της απόφασης 2003/372/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2002, για ενίσχυση που χορήγησε η Ελλάδα στην Ολυμπιακή Αεροπορία (ΕΕ 2003, L 132, σ. 1, στο εξής: επίδικη απόφαση), η Ελληνική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την απόφαση αυτή και το άρθρο 228 ΕΚ,

–        να υποχρεώσει την Ελληνική Δημοκρατία να καταβάλει στην Επιτροπή χρηματική ποινή ύψους 53 611 ευρώ για κάθε ημέρα καθυστέρησης στην εκτέλεση της προπαρατεθείσας απόφασης του Δικαστηρίου Επιτροπή κατά Ελλάδας όσον αφορά την επίδικη απόφαση, από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης στην παρούσα υπόθεση μέχρι την ημερομηνία εκτέλεσης της εν λόγω απόφασης του Δικαστηρίου Επιτροπή κατά Ελλάδας,

–        να υποχρεώσει την Ελληνική Δημοκρατία να καταβάλει στην Επιτροπή ένα κατ’ αποκοπή ποσό, το ύψος του οποίου προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό ενός ημερήσιου ποσού ύψους 10 512 ευρώ επί τον αριθμό των ημερών εξακολούθησης της παράβασης από την ημερομηνία έκδοσης της προπαρατεθείσας απόφασης του Δικαστηρίου Επιτροπή κατά Ελλάδας έως την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης στην υπό κρίση υπόθεση όσον αφορά την επίδικη απόφαση,

–        επικουρικώς, σε περίπτωση που το Δικαστήριο διαπιστώσει ότι οι ενισχύσεις έχουν όντως ανακτηθεί, να υποχρεώσει την Ελληνική Δημοκρατία να καταβάλει στην Επιτροπή ένα κατ’ αποκοπή ποσό, το ύψος του οποίου προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό ενός ημερήσιου ποσού ύψους 10 512 ευρώ επί τον αριθμό των ημερών εξακολούθησης της παράβασης από την ημερομηνία έκδοσης της προπαρατεθείσας απόφασης του Δικαστηρίου Επιτροπή κατά Ελλάδας έως την ημερομηνία ανάκτησης από την Ελληνική Δημοκρατία των ενισχύσεων που κρίθηκαν παράνομες με την επίδικη απόφαση και

–        να καταδικάσει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

I –  Ιστορικό της διαφοράς

2        Στις 11 Δεκεμβρίου 2002, η Επιτροπή εξέδωσε την επίδικη απόφαση, της οποίας το διατακτικό έχει ως εξής:

«Άρθρο 1

Κηρύσσεται ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά, κατά την έννοια του άρθρου 87, παράγραφος 1, της Συνθήκης, η ενίσχυση αναδιάρθρωσης που χορηγήθηκε από την Ελλάδα στην Ολυμπιακή Αεροπορία υπό τη μορφή:

α)      των εγγυήσεων δανείων που είχαν παρασχεθεί στην εταιρεία μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 1994, δυνάμει του άρθρου 6 του ελληνικού νόμου 96/75 της 26ης Ιουνίου 1975·

β)      των νέων εγγυήσεων δανείων συνολικού ύψους 378 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για τα δάνεια που επρόκειτο να συναφθούν πριν από τις 31 Μαρτίου 2001 με σκοπό την αγορά νέων αεροσκαφών και για τις επενδύσεις που είναι αναγκαίες για τη μετεγκατάσταση της Ολυμπιακής Αεροπορίας στον νέο αερολιμένα των Σπάτων·

γ)      της μείωσης του βάρους των χρεών της [Ολυμπιακής Αεροπορίας] κατά ποσό 427 δισεκατομμυρίων δραχμών·

δ)      της μετατροπής σε μετοχικό κεφάλαιο χρεών της εταιρίας ύψους 64 δισεκατομμυρίων δραχμών·

ε)      της εισφοράς κεφαλαίων 54 δισεκατομμυρίων δραχμών που μειώθηκε σε 40,8 δισεκατομμύρια δραχμές, σε τρεις δόσεις ύψους 19, 14 και 7,8 δισεκατομμυρίων δραχμών, αντιστοίχως, για τα έτη 1995, 1998 και 1999,

εφόσον δεν τηρούνται πλέον οι ακόλουθοι όροι, υπό τους οποίους χορηγήθηκε η αρχική έγκριση:

α)      η πλήρης εφαρμογή του προγράμματος αναδιάρθρωσης με στόχο την επίτευξη της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας της εταιρείας,

β)      η τήρηση των 24 ειδικών δεσμεύσεων που συνόδευαν την έγκριση της ενίσχυσης και

γ)      η τακτική παρακολούθηση της υλοποίησης των ενισχύσεων αναδιάρθρωσης.

Άρθρο 2

Η κρατική ενίσχυση που έθεσε σε εφαρμογή η Ελλάδα υπό τη μορφή της ανοχής που επέδειξε στο θέμα της διαιωνιζόμενης μη καταβολής των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, του ΦΠΑ που οφειλόταν από την Ολυμπιακή Αεροπλοΐα επί των καυσίμων και των ανταλλακτικών, των μισθωμάτων που οφείλονταν στους διάφορους αερολιμένες, των αερολιμενικών τελών στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών και σε άλλους αερολιμένες, [καθώς και] του τέλους που [αποκαλείται] «σπατόσημο», δεν συμβιβάζεται με την κοινή αγορά.

Άρθρο 3

1.       Η Ελλάδα υποχρεούται να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να ανακτήσει από τη δικαιούχο την ενίσχυση 14 δισεκατομμυρίων δραχμών (41 εκατομμύρια ευρώ), όπως αναφέρεται στο άρθρο 1, που δεν συμβιβάζεται με τη Συνθήκη και την ενίσχυση για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 2, η οποία τέθηκε παράνομα στη διάθεση της δικαιούχου.

2.      Η ανάκτηση πρέπει να γίνει χωρίς άλλη καθυστέρηση και με βάση τις διαδικασίες του εθνικού δικαίου, υπό τον όρο ότι επιτρέπουν την άμεση και αποτελεσματική εκτέλεση της απόφασης. Η ενίσχυση που πρέπει να ανακτηθεί πρέπει να συμπεριλαμβάνει τους τόκους από την ημερομηνία που τέθηκε στη διάθεση της δικαιούχου μέχρι την ημερομηνία της ανάκτησής της. Οι τόκοι υπολογίζονται με το βασικό επιτόκιο που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του ισοδύναμου επιδότησης των περιφερειακών ενισχύσεων.

Άρθρο 4

Η Ελλάδα υποχρεούται να ενημερώσει την Επιτροπή, εντός δύο μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης της παρούσας απόφασης, σχετικά με τα μέτρα που έλαβε για να συμμορφωθεί προς αυτήν.

[…]»

II –  Η απόφαση Επιτροπή κατά Ελλάδας

3        Στις 24 Σεπτεμβρίου 2003, η Επιτροπή άσκησε, σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 2, ΕΚ, κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας προσφυγή λόγω παραβάσεως σχετικά με την εκτέλεση της επίδικης αποφάσεως.

4        Το Δικαστήριο, με την προπαρατεθείσα απόφασή του Επιτροπή κατά Ελλάδας, έκρινε ως ακολούθως:

«H Ελληνική Δημοκρατία, μη λαμβάνοντας εντός της ταχθείσας προθεσμίας όλα τα αναγκαία μέτρα για την επιστροφή των ενισχύσεων που κρίθηκαν παράνομες και ασύμβατες με την κοινή αγορά –με εξαίρεση τις εισφορές προς τον εθνικό οργανισμό κοινωνικών ασφαλίσεων–, σύμφωνα με το άρθρο 3 της [επίδικης ] αποφάσεως […], παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο αυτό

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:62007CJ0369:EL:HTML