ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ, Η ΑΠΟΦΑΝΣΗ ΕΠ' ΑΥΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ. ΔΗΛΑΔΗ, ΑΝ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ Η ΑΓΩΓΗ, ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. ΑΝ ΓΙΝΕΙ (ΕΝ ΟΛΩ) ΔΕΚΤΗ Η ΑΓΩΓΗ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΚΤΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. ΣΤΟ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ ΓΡΑΦΟΥΜΕ "ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ" ή "ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ". ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕ ΠΟΥ ΓΙΝΕΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΔΕΚΤΗ Η ΑΓΩΓΗ, Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ "ΔΕΧΕΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ".
ΕΣΤΩ ΟΤΙ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ή ΟΛΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΧΗΣ ΑΥΤΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟΥ (ΔΕΧΕΤΑΙ ή ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ). ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ? ΤΙ ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΩΣ ΑΙΤΗΜΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΖΗΤΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΚΑΘΕ ΚΟΝΔΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, ΕΑΝ (Π.Χ.) ΑΠΟΡΡΙΦΘΟΥΝ ΩΣ ΟΥΣΙΑ ΑΒΑΣΙΜΑ ΔΥΟ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΜΙΑΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΥΟ?
1) ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (ΑΦΟΥ Η ΑΓΩΓΗ ΕΓΙΝΕ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ, ΔΕΚΤΗ)
2) ΔΕΧΕΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (ΑΦΟΥ ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, ΑΡΑ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ)
3) ΔΕΝ ΛΕΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΤΑΚΤΙΚΟ, ΟΥΤΕ ΕΙΔΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ (ΑΠΛΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΖΗΤΑ, ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΛΠ., ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΛΩΣ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕ ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΓΩΓΙΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ)