ΕΝΣΗΜΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΕΣ ΑΓΩΓΕΣ

Προσοχή: όποια αγωγή δικάζεται απο χθες και μετα, απαιτεί ένσημο, ακόμα και αν το αίτημα είναι εξαρχης ή μετατραπεί στο ακροατηριο σε αναγνωριστικό

proto2007 έγραψε:

Προσοχή: όποια αγωγή δικάζεται απο χθες και μετα, απαιτεί ένσημο, ακόμα και αν το αίτημα είναι εξαρχης ή μετατραπεί στο ακροατηριο σε αναγνωριστικό

Με την προϋπόθεση ότι θα κρίνεις συνταγματική τη διάταξη.

Επίσης ο ν. 3994/2011 αρ. 70 τροποποιεί κάποιο ΝΔ 144/1942.
Όμως το ορθό ΝΔ του ΦΕΚ Α 189 είναι το 1544/1942.

Οπότε, από τυπικής απόψεως ο νόμος για το δικαστικό ένσημο ΔΕΝ έχει αλλάξει ακόμα.

Δεν νομιζω οτι απο τυπικης αποψης δεν εχει αλλαξει. Αφου απο κατω παρατίθεται η διάταξη που λεει σε ποιες μονο περιπτωσεις δεν καταβαλλεται δικαστικο ενσημο, και πλεον δεν υπάρχει η αναγνωριστικη αγωγη.
Αλλωστε η διαταξη ειναι ορθοτατη, ενοψει της καταχρησης που γινοταν, με αγωγες με υπερβολικα κονδυλια, αβασιμα (νομω και ουσια), τα οποία όλα τρεπονταν σε αναγνωριστικα και μετα επρεπε το δικαστηριο να βγαλει ακρη.Περαν του γεγονοτος ότι με τον τροπο αυτο γινονταν επιλογη της καθ' υλην αρμοδιοτητας του δικαστηριου.
Και, κατα τη γνωμη μου, ειναι απολυτως συνταγματικη η διαταξη.

proto2007 έγραψε:

Δεν νομιζω οτι απο τυπικης αποψης δεν εχει αλλαξει. Αφου απο κατω παρατίθεται η διάταξη που λεει σε ποιες μονο περιπτωσεις δεν καταβαλλεται δικαστικο ενσημο, και πλεον δεν υπάρχει η αναγνωριστικη αγωγη.
Αλλωστε η διαταξη ειναι ορθοτατη, ενοψει της καταχρησης που γινοταν, με αγωγες με υπερβολικα κονδυλια, αβασιμα (νομω και ουσια), τα οποία όλα τρεπονταν σε αναγνωριστικα και μετα επρεπε το δικαστηριο να βγαλει ακρη.Περαν του γεγονοτος ότι με τον τροπο αυτο γινονταν επιλογη της καθ' υλην αρμοδιοτητας του δικαστηριου.
Και, κατα τη γνωμη μου, ειναι απολυτως συνταγματικη η διαταξη.

Οπότε ένας εργαζόμενος ο οποίος μια δεδομένη στιγμή δεν μπορεί να καταβάλει το δικαστικό ένσημο, σημαίνει ότι δεν μπορεί να στραφεί κατά του εργοδότη του.

Επίσης σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα, όπου θανατώνεται ο πατέρας, η μητέρα και τα 3 τέκνα, αν δεν έχουν αρκετά χρήματα για δικαστικό ένσημο 360.000 ευρώ (η ψυχική οδύνη σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πέφτει κάτω από 90.000 ευρώ για κάθε ενάγοντα) , θα πρέπει να ζητάνε ψυχική οδύνη μόνον για 10.000 ευρώ; Επίσης δε θα πρέπει να ζητάνε διατροφή διότι και εκεί θα πρέπει να καταβάλουν ένσημο;


Εν τέλει μόνον όποιος έχει χρήματα για την καταβολή ενσήμου μπορεί πλέον να ζητήσει την προστασία της πολιτείας;

dikastis.gr έγραψε:

Επίσης ο ν. 3994/2011 αρ. 70 τροποποιεί κάποιο ΝΔ 144/1942.
Όμως το ορθό ΝΔ του ΦΕΚ Α 189 είναι το 1544/1942.

Οπότε, από τυπικής απόψεως ο νόμος για το δικαστικό ένσημο ΔΕΝ έχει αλλάξει ακόμα.

Αφου αντιτιθεται- τροποποιει ευθεως τον παλιο νομο, δεν τον καταργει εστω και σιωπηρως ?

dikastis.gr έγραψε:

Οπότε ένας εργαζόμενος ο οποίος μια δεδομένη στιγμή δεν μπορεί να καταβάλει το δικαστικό ένσημο, σημαίνει ότι δεν μπορεί να στραφεί κατά του εργοδότη του.

Επίσης σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα, όπου θανατώνεται ο πατέρας, η μητέρα και τα 3 τέκνα, αν δεν έχουν αρκετά χρήματα για δικαστικό ένσημο 360.000 ευρώ (η ψυχική οδύνη σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πέφτει κάτω από 90.000 ευρώ για κάθε ενάγοντα) , θα πρέπει να ζητάνε ψυχική οδύνη μόνον για 10.000 ευρώ; Επίσης δε θα πρέπει να ζητάνε διατροφή διότι και εκεί θα πρέπει να καταβάλουν ένσημο;


Εν τέλει μόνον όποιος έχει χρήματα για την καταβολή ενσήμου μπορεί πλέον να ζητήσει την προστασία της πολιτείας;

Αυτες ειναι ακραιες περιπτωσεις.
Οποιος δεν εχει χρηματα, δικαιουται του ευεργετηματος της πενιας και δεν πληρωνει ουτε δικηγορο ουτε ενσημο.
οποιος εχει χρηματα να βαλει εναν ή και δυο (μεγαλο) δικηγορους, που συνηθως αναλαμβανουν τις εργατικες διαφορες ή τα θανατηφορα τροχαια, εχει χρηματα να καταβαλει και ενα ποσο, πολυ μικρότερο της αμοιβης του δικηγόρου, για το χρεωκοπημενο κρατος μας.

proto2007 έγραψε:

dikastis.gr έγραψε:

Οπότε ένας εργαζόμενος ο οποίος μια δεδομένη στιγμή δεν μπορεί να καταβάλει το δικαστικό ένσημο, σημαίνει ότι δεν μπορεί να στραφεί κατά του εργοδότη του.

Επίσης σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα, όπου θανατώνεται ο πατέρας, η μητέρα και τα 3 τέκνα, αν δεν έχουν αρκετά χρήματα για δικαστικό ένσημο 360.000 ευρώ (η ψυχική οδύνη σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πέφτει κάτω από 90.000 ευρώ για κάθε ενάγοντα) , θα πρέπει να ζητάνε ψυχική οδύνη μόνον για 10.000 ευρώ; Επίσης δε θα πρέπει να ζητάνε διατροφή διότι και εκεί θα πρέπει να καταβάλουν ένσημο;


Εν τέλει μόνον όποιος έχει χρήματα για την καταβολή ενσήμου μπορεί πλέον να ζητήσει την προστασία της πολιτείας;

Αυτες ειναι ακραιες περιπτωσεις.
Οποιος δεν εχει χρηματα, δικαιουται του ευεργετηματος της πενιας και δεν πληρωνει ουτε δικηγορο ουτε ενσημο.
οποιος εχει χρηματα να βαλει εναν ή και δυο (μεγαλο) δικηγορους, που συνηθως αναλαμβανουν τις εργατικες διαφορες ή τα θανατηφορα τροχαια, εχει χρηματα να καταβαλει και ενα ποσο, πολυ μικρότερο της αμοιβης του δικηγόρου, για το χρεωκοπημενο κρατος μας.

Με αυτόν τον τρόπο πάντως θα περιοριστούν και οι υπερβολές με τις αγωγές δυσφημιστικής αποζημίωσης που ασκούνται για λόγους εντυπώσεων εκ μέρους δημοσίων ή "επωνύμων" προσώπων για ασύλληπτα ποσά.

proto2007 έγραψε:

Προσοχή: όποια αγωγή δικάζεται απο χθες και μετα, απαιτεί ένσημο, ακόμα και αν το αίτημα είναι εξαρχης ή μετατραπεί στο ακροατηριο σε αναγνωριστικό

Σύμφωνα με το άρθρο 72 παρ. 14 του ν. 3994/2011 η νέα διάταξη ισχύει για όσες αγωγές ασκούνται μετά την έναρξη ισχύος του νόμου και όχι για όσες δικάζονται μετά την ισχύ του.
Το ερώτημά μου είναι αν το αίτημα παλιων καταψηφιστικών αγωγών που δικάζονται εφεξής θα μπορεί να τραπεί σε αναγνωριστικό χωρίς υποχρέωση καταβολής ενσήμου;

nefeli έγραψε:

proto2007 έγραψε:

Προσοχή: όποια αγωγή δικάζεται απο χθες και μετα, απαιτεί ένσημο, ακόμα και αν το αίτημα είναι εξαρχης ή μετατραπεί στο ακροατηριο σε αναγνωριστικό

Σύμφωνα με το άρθρο 72 παρ. 14 του ν. 3994/2011 η νέα διάταξη ισχύει για όσες αγωγές ασκούνται μετά την έναρξη ισχύος του νόμου και όχι για όσες δικάζονται μετά την ισχύ του.
Το ερώτημά μου είναι αν το αίτημα παλιων καταψηφιστικών αγωγών που δικάζονται εφεξής θα μπορεί να τραπεί σε αναγνωριστικό χωρίς υποχρέωση καταβολής ενσήμου;

Ήδη έχεις απαντήσει στο ερώτημά σου. Εφόσον η αγωγή ασκήθηκε πριν την τροποποίηση τότε εφαρμόζονται οι παλαιές διατάξεις, έστω και αν μεταβληθεί το αίτημα σε αναγνωριστικό

Να μου επιτρέψετε να κάνω κάποια σχόλια και εγώ για την ρύθμιση:

Είναι σίγουρο πως η συγκεκριμένη διάταξη έχει καθαρά φορολογικό χαρακτήρα. Παραβλέπει όμως ότι μια αναγνωριστική αγωγή είναι ένα ένδικο βοήθημα που αναγνωρίζει την ύπαρξη της έννομης σχέσης και το ύψος κάποιας απαίτησης αλλά δεν δύναται να εκτελεστεί προκειμένου να ικανοποιηθεί ο ενάγων. Ο ενάγων δικαιώνεται χωρίς όμως να μπορεί να επιβάλει στον εναγόμενο να συμμορφωθεί στο περιεχόμενο της απόφασης. Υπάρχουν αγωγές που ασκούνται ή περιορίζονται σε αναγνωριστικές ακριβώς επειδή ο ενάγων δεν μπορεί να υπολογίσει ακριβώς το ποσό της απαίτησης διότι εναπόκειται στον δικαστή (π.χ. περίπτωση ηθικής βλάβης). Έτσι το ανήλικο τέκνο που ασκεί αγωγή κατόπιν θανάτωσης του πατέρα του σε τροχαίο για ψυχική οδύνη και διατροφή θα πρέπει να έχει να προκαταβάλει δικαστικό ένσημο για απαιτήσεις που δεν ξέρει πράγματι σε τι ύψος θα τις καθορίσει το δικαστήριο. Έτσι μπορεί να ζητεί 100.000 για ψυχική οδύνη και το δικαστήριο να επιδικάσει 80.000 και 1.000 ευρώ μηνιαίως διατροφή και το δικαστήριο να πει 700. Εξαρτάται επομένως η πρόσβαση στην δικαιοσύνη και η αποτελεσματική δικαστική προστασία ενός παιδιού που μένει ξαφνικά (εφόσον π.χ. ο πατέρας ήταν ο μόνος που είχε εισόδημα) χωρίς διατροφή από την ικανότητά του να καταβάλει το δικαστικό ένσημο και μάλιστα όχι για το ποσό που εντέλει θα λάβει αλλά για το ποσό που ζητεί. Εγείρονται επομένως σοβαρά ερωτήματα συνταγματικότητας της διάταξης και πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε και αυτές τις περιπτώσεις. Όχι μόνο τις περιπτώσεις εξωπραγματικών ποσών μου ζητούν οι της τηλεόρασης.

Περαιτέρω να σημειώσω το εξής: πολλές φορές συνηθίζεται να ασκείται μια αναγνωριστική αγωγή και οι διάδικοι να έρχονται εκ των υστέρων σε συμβιβασμό για το ποσό και να τα "βρίσκουν" αλλά πολλές φορές ο ενάγων λόγω μη εκούσιας συμμόρφωσης του εναγομένου στο περιεχόμενο της απόφασης επί της αναγνωριστικής προβαίνουν σε έκδοση διαταγής πληρωμής με βάση την δικαστική απόφαση για να μπορέσουν πλέον να εκτελέσουν. Εκεί τι θα γίνει; Θα καταβάλουν για άλλη μια φορά δικαστικό ένσημο; Πραγματικά θα ήθελα να ξέρω τι λέτε για αυτό;

Τέλος να θέσω ένα ερώτημα. Αγωγή που είχε ασκηθεί το 2009 συζητήθηκε το 2010 εκδόθηκε απόφαση που την κρίνει παραδεκτή και νόμιμη αλλά αναστέλλει την συζήτησή της βάσει 249 ΚΠολΔ μέχρι να τελεσιδικήσει άλλη υπόθεση που εκκρεμεί. Τελεσιδίκησε η άλλη υπόθεση και η νέα συζήτηση προσδιορίζεται για τον Οκτώβριο του 2011. Η αγωγή είναι αναγνωριστική (ασκηθείσα όπως είπαμε το 2009) και θα συζητηθεί εκ νέου τον Οκτώβριο του 2011. Πρέπει να καταβληθεί δικαστικό ένσημο;

kostas1 έγραψε:

Να μου επιτρέψετε να κάνω κάποια σχόλια και εγώ για την ρύθμιση:

Είναι σίγουρο πως η συγκεκριμένη διάταξη έχει καθαρά φορολογικό χαρακτήρα. Παραβλέπει όμως ότι μια αναγνωριστική αγωγή είναι ένα ένδικο βοήθημα που αναγνωρίζει την ύπαρξη της έννομης σχέσης και το ύψος κάποιας απαίτησης αλλά δεν δύναται να εκτελεστεί προκειμένου να ικανοποιηθεί ο ενάγων. Ο ενάγων δικαιώνεται χωρίς όμως να μπορεί να επιβάλει στον εναγόμενο να συμμορφωθεί στο περιεχόμενο της απόφασης. Υπάρχουν αγωγές που ασκούνται ή περιορίζονται σε αναγνωριστικές ακριβώς επειδή ο ενάγων δεν μπορεί να υπολογίσει ακριβώς το ποσό της απαίτησης διότι εναπόκειται στον δικαστή (π.χ. περίπτωση ηθικής βλάβης). Έτσι το ανήλικο τέκνο που ασκεί αγωγή κατόπιν θανάτωσης του πατέρα του σε τροχαίο για ψυχική οδύνη και διατροφή θα πρέπει να έχει να προκαταβάλει δικαστικό ένσημο για απαιτήσεις που δεν ξέρει πράγματι σε τι ύψος θα τις καθορίσει το δικαστήριο. Έτσι μπορεί να ζητεί 100.000 για ψυχική οδύνη και το δικαστήριο να επιδικάσει 80.000 και 1.000 ευρώ μηνιαίως διατροφή και το δικαστήριο να πει 700. Εξαρτάται επομένως η πρόσβαση στην δικαιοσύνη και η αποτελεσματική δικαστική προστασία ενός παιδιού που μένει ξαφνικά (εφόσον π.χ. ο πατέρας ήταν ο μόνος που είχε εισόδημα) χωρίς διατροφή από την ικανότητά του να καταβάλει το δικαστικό ένσημο και μάλιστα όχι για το ποσό που εντέλει θα λάβει αλλά για το ποσό που ζητεί. Εγείρονται επομένως σοβαρά ερωτήματα συνταγματικότητας της διάταξης και πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε και αυτές τις περιπτώσεις. Όχι μόνο τις περιπτώσεις εξωπραγματικών ποσών μου ζητούν οι της τηλεόρασης.

Περαιτέρω να σημειώσω το εξής: πολλές φορές συνηθίζεται να ασκείται μια αναγνωριστική αγωγή και οι διάδικοι να έρχονται εκ των υστέρων σε συμβιβασμό για το ποσό και να τα "βρίσκουν" αλλά πολλές φορές ο ενάγων λόγω μη εκούσιας συμμόρφωσης του εναγομένου στο περιεχόμενο της απόφασης επί της αναγνωριστικής προβαίνουν σε έκδοση διαταγής πληρωμής με βάση την δικαστική απόφαση για να μπορέσουν πλέον να εκτελέσουν. Εκεί τι θα γίνει; Θα καταβάλουν για άλλη μια φορά δικαστικό ένσημο; Πραγματικά θα ήθελα να ξέρω τι λέτε για αυτό;

Τέλος να θέσω ένα ερώτημα. Αγωγή που είχε ασκηθεί το 2009 συζητήθηκε το 2010 εκδόθηκε απόφαση που την κρίνει παραδεκτή και νόμιμη αλλά αναστέλλει την συζήτησή της βάσει 249 ΚΠολΔ μέχρι να τελεσιδικήσει άλλη υπόθεση που εκκρεμεί. Τελεσιδίκησε η άλλη υπόθεση και η νέα συζήτηση προσδιορίζεται για τον Οκτώβριο του 2011. Η αγωγή είναι αναγνωριστική (ασκηθείσα όπως είπαμε το 2009) και θα συζητηθεί εκ νέου τον Οκτώβριο του 2011. Πρέπει να καταβληθεί δικαστικό ένσημο;

1. το δικαστικό ένσημο καταβάλλεται μία φορά. Άλλωστε πλέον θα συνηθίζεται μόνον καταψηφιστικές αγωγές να ασκούνται!!!
2. αρ. 72 §14

Η παράγραφος 3 του άρθρου 7 του νομοθετικού διατάγματος 1544/1942
εφαρμόζεται στις αγωγές που ασκούνται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος
νόμου.

οπότε η απάντηση είναι όχι στο δεύτερο ερώτημά σου

Καποιες σκεψεις στο ενσημο στις αναγνωριστικες αγωγες.
-Το παραδειγμα που αναφερεται με το ανηλικο τεκνο ειναι το ακραιο παραδειγμα. Το εχω ξαναγραψει, αμα το ανηλικο τεκνο δεν εχει καθολου χρηματα το ιδιο (προφανως) και ο επιζων γονεας του, ειναι αυτονοητο οτι θα δικαιουται του ευεργετηματος της πενιας.
Επισης και γι' αυτο το παραδειγμα, μην ξεχνατε α) πολλες εννομες ταξεις δεν αναγνωριζουν καθολου τη ψυχικη οδυνη, και β) στις λοιπες που αναγνωρίζεται τα ποσά καταβαλλονται όλα κατοπιν εξωδικαστικου συμβιβασμου, χωρις ποτε να φθανουν στα δικαστηρια.
-Αντιθετως ειναι συνηθισμενα στην ελληνικη πρακτικη με την εως τωρα μη καταβολη ενσημου στις αναγνωριστικες αγωγες α) παντελως αστηρικες αγωγες (νομω και ουσια) με αδιανοητα πολλα κονδυλια (συνηθισμενο αντικειμενο απατες, συκοφαντικες, ψευδομαρτυριες, αυτοκινητα με αποκλειστικη του θυματος), που ακοπως τρεπονται σε αναγνωριστικες, με επιβαρυνση χρονοβορες διαδικασιες στο ακροατηριο και πολυπλοκες αποφασεις, με απιθανη επιβαρυνση των δικαστων.
β) ακριτη τοποθετηση κονδυλιων, εστω και αν δεν αποδεικνυονται ή ειναι ασχετα με το κρινομενο θεμα (κυριο πεδιο οι εργατικες και τα αυτοκινητα), οπου ο δικαστης θα πρεπει να γραφει ωρες ολοκληρες ξεδιαλυνοντας τα διαφορα κονδυλια.
-μεγαλη φοροδιαφυγη, αφου μετα την έκδοση αναγνωριστικης αποφασης, δεν καταβαλλεται ουτε το ενσημο που αντιστοιχει στο ποσο που πρεπει τελικα να καταβληθει, αν δεν εντιλεγει ο εναγομενος.

dikastis.gr έγραψε:

Επίσης ο ν. 3994/2011 αρ. 70 τροποποιεί κάποιο ΝΔ 144/1942.
Όμως το ορθό ΝΔ του ΦΕΚ Α 189 είναι το 1544/1942.

Οπότε, από τυπικής απόψεως ο νόμος για το δικαστικό ένσημο ΔΕΝ έχει αλλάξει ακόμα.

*** Δημοσιεύθηκαν οι εξής διορθώσεις στο Φ.Ε.Κ. Α΄ 167/27-7-2011

Στο ΦΕΚ 165/Α΄/25.7.2011 που δημοσιεύθηκε ο νόμος 3994/2011 «Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις», γίνονται οι κάτωθι διορθώσεις: 1) Στο άρθρο 70 να διορθωθεί το δημοσιευθέν «... του ν.δ. 144/1942...» στο ορθό «... του ν.δ. 1544/1942 ...» και 2) Στο άρθρο 77 να διαγραφεί η παράγραφος 2 από: «2. Στο άρθρο 3 ...» έως «...από αυτές τις τράπεζες», κείμενο το οποίο εκ παραδρομής επαναλαμβάνεται στο άρθρο 77, ενώ αποτελεί την παράγραφο 2 του άρθρου 76, όπου και ορθώς έχει περιληφθεί.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι απόψεις σας.
Παρατηρητέο επιπρόσθετα, ότι ΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ στην αιτιολογική έκθεση του Νόμου ότι γεννεσιουργός αιτία της διάταξης είναι το κρατικό ταμειακό συμφέρον (το δε περί περιορισμού των αβασίμων είναι απλώς αοριστολογία η οποία δεν έχει έρεισμα ούτε στη στατιστική...).

Θα συμφωνούσα με την επέκταση του αγωγόσημου στις αναγνωριστικές για τις δυσφημιστικές ή τις προδήλως υπερβολικές αγωγές αποζημίωσης εν γένει. Πρέπει οπωσδήποτε να γίνει εξαίρεση για εργατικά ατυχήματα και ψυχική οδύνη, γιατί συνήθως, όπως γνωρίζετε, οι ενάγοντες (ανήλικα τέκνα, άνεργοι, πρόσωπα που στερούνται διατροφής) δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το καταβάλουν.
Μάλλον εσφαλμένος (και κάπως επικίνδυνος) ο συλλογισμός, ότι όποιος έχει τη δυνατότητα να προσλάβει (μεγαλο) δικηγόρο έχει και τη δυνατότητα να καταβάλει....
Στις παραπάνω περιπτώσεις ο πολίτης δεν απευθύνεται σε "μεγαλο δικηγόρους", αλλά, σε δικηγόρους που έχουν τη σχετική κατάρτιση, εξειδίκευση, πείρα, ικανότητα.
Ακόμη τρέχω να "μαζέψω τα αμάζευτα" από παντελώς εσφαλμένη και ερασιτεχνική εκπροσώπηση από συνάδελφο της Επαρχίας σε υπόθεση αυτοκινήτου (με μεγάλο ποσό ψυχικής οδύνης), η οποία, (ορθώς) απερρίφθη στον α΄βαθμό και η οικογένεια του εντολέα μου καλείται να πληρώσει τεράστια δικαστική δαπάνη σε τροχαίο στο οπίο έχασε το 21 ετών τέκνο της....
Ασ μην αναλύσουμε δε πόσο αποτυχημένοι είναι οι θεσμοί του ευεργετήματος ή της νομικής βοήθειας όπου πλέον, ούτε οι παρά πρωτοδίκαις δικηγόροι δε συμμετέχουν!
Δε θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς, ότι αν η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη περιορισθεί στους οικονομικά ισχυρότερους (αριθμός των οποίων φθίνει γεωμετρικά στις μέρες μας...) ο θεμός της Δικαιοσύνης θα πληγεί αναπανόρθωτα.

kd έγραψε:

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι απόψεις σας.
Παρατηρητέο επιπρόσθετα, ότι ΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ στην αιτιολογική έκθεση του Νόμου ότι γεννεσιουργός αιτία της διάταξης είναι το κρατικό ταμειακό συμφέρον (το δε περί περιορισμού των αβασίμων είναι απλώς αοριστολογία η οποία δεν έχει έρεισμα ούτε στη στατιστική...).

Θα συμφωνούσα με την επέκταση του αγωγόσημου στις αναγνωριστικές για τις δυσφημιστικές ή τις προδήλως υπερβολικές αγωγές αποζημίωσης εν γένει. Πρέπει οπωσδήποτε να γίνει εξαίρεση για εργατικά ατυχήματα και ψυχική οδύνη, γιατί συνήθως, όπως γνωρίζετε, οι ενάγοντες (ανήλικα τέκνα, άνεργοι, πρόσωπα που στερούνται διατροφής) δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το καταβάλουν.
Μάλλον εσφαλμένος (και κάπως επικίνδυνος) ο συλλογισμός, ότι όποιος έχει τη δυνατότητα να προσλάβει (μεγαλο) δικηγόρο έχει και τη δυνατότητα να καταβάλει....
Στις παραπάνω περιπτώσεις ο πολίτης δεν απευθύνεται σε "μεγαλο δικηγόρους", αλλά, σε δικηγόρους που έχουν τη σχετική κατάρτιση, εξειδίκευση, πείρα, ικανότητα.
Ακόμη τρέχω να "μαζέψω τα αμάζευτα" από παντελώς εσφαλμένη και ερασιτεχνική εκπροσώπηση από συνάδελφο της Επαρχίας σε υπόθεση αυτοκινήτου (με μεγάλο ποσό ψυχικής οδύνης), η οποία, (ορθώς) απερρίφθη στον α΄βαθμό και η οικογένεια του εντολέα μου καλείται να πληρώσει τεράστια δικαστική δαπάνη σε τροχαίο στο οπίο έχασε το 21 ετών τέκνο της....
Ασ μην αναλύσουμε δε πόσο αποτυχημένοι είναι οι θεσμοί του ευεργετήματος ή της νομικής βοήθειας όπου πλέον, ούτε οι παρά πρωτοδίκαις δικηγόροι δε συμμετέχουν!
Δε θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς, ότι αν η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη περιορισθεί στους οικονομικά ισχυρότερους (αριθμός των οποίων φθίνει γεωμετρικά στις μέρες μας...) ο θεμός της Δικαιοσύνης θα πληγεί αναπανόρθωτα.

Μάλλον από λάθος αναρτήσατε δύο φορές το ίδιο σχόλιο, μία εδώ και μία μόνο του. Έσβησα το τελευταίο

Σε καταψηφιστική αγωγή Πολυμελούς, που κατατέθηκαν οι προτάσεις προ 20 ημερών (και πριν την έναρξη ισχύος του Νόμου) και έγινε με αυτές τροπή του αιτηματος σε αναγνωριστικό, όμως αναβλήθηκε η υπόθεση για δικάσιμο μετά την έναρξη ισχύος, όπου ο συνήγορος επανέλαβε "εκ του περισσού" τη δήλωση για τροπή-απαιτείται δικαστικό ένσημο? Κλίνω προς αρνητική απάντηση αφού η τροπή έγινε ήδη με τις προτάσεις που φέρουν σφραγίδα ότι κατατέθηκαν προ της έναρξης ισχύος. Ευχαριστώ

Δημήτρης έγραψε:

Σε καταψηφιστική αγωγή Πολυμελούς, που κατατέθηκαν οι προτάσεις προ 20 ημερών (και πριν την έναρξη ισχύος του Νόμου) και έγινε με αυτές τροπή του αιτηματος σε αναγνωριστικό, όμως αναβλήθηκε η υπόθεση για δικάσιμο μετά την έναρξη ισχύος, όπου ο συνήγορος επανέλαβε "εκ του περισσού" τη δήλωση για τροπή-απαιτείται δικαστικό ένσημο? Κλίνω προς αρνητική απάντηση αφού η τροπή έγινε ήδη με τις προτάσεις που φέρουν σφραγίδα ότι κατατέθηκαν προ της έναρξης ισχύος. Ευχαριστώ

Άρθρο 72 §14 3994/2011

"14. Η παράγραφος 3 του άρθρου 7 του νομοθετικού διατάγματος 1544/1942
εφαρμόζεται στις αγωγές που ασκούνται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου."

συνεπώς ό,τι έχει ασκηθεί πριν δεν καταλαμβάνεται

dikastis.gr έγραψε:

Άρθρο 72 §14 3994/2011

"14. Η παράγραφος 3 του άρθρου 7 του νομοθετικού διατάγματος 1544/1942
εφαρμόζεται στις αγωγές που ασκούνται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου."

συνεπώς ό,τι έχει ασκηθεί πριν δεν καταλαμβάνεται

ΑΡΑ, ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ Η ΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΑΝ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΑΝ (ή Η ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ, ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ, ΕΓΙΝΕ) ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΥ. ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ (ΜΟΝΟ) ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΤΕ ΑΣΚΗΘΗΚΕ Η ΑΓΩΓΗ (ΠΡΙΝ ή ΜΕΤΑ)

ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ?

Έτσι είναι, δεν έχει σημασία πότε έγινε η τροπή του αιτήματος σε αναγνωριστικό αν η καταψηφιστική αγωγή είχε κατατεθεί πριν την ισχύ του νόμου. Και αυτό γιατί όταν ο ενάγων κατέθεσε την αγωγή του αιτούμενος ένα μεγάλο ποσό, γνώριζε ότι θα μπορούσε, αν δεν είχε να πληρώσει το δικαστικό ένσημο, να την μετατρέψει κατά ένα μέρος σε αναγνωριστική κατά τη συζήτηση. Συνεπώς είτε ασκούσε από την αρχή, πριν τις 25 Ιουλίου 2011, αναγνωριστική αγωγή είτε περιορίσει την καταψηφιστική αγωγή εκ των υστέρων κατά τη συζήτηση, πρέπει να έχει την ίδια δικονομική αντιμετώπιση και επομένως δεν οφείλει δικαστικό ένσημο.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΒΑΣΗ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ

(ΑΛΛΑ ΒΑΡΙΟΜΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΓΡΑΨΩ... )

Ας υποθέσουμε ότι στο κτηματολόγιο έγινε εσφαλμένη εγγραφή (όχι από σφάλμα του κυρίου) και ως κύριος αναφέρεται ο Χ αντί του ορθού Ψ.
Ο Ψ πρέπει να ασκήσει τακτική αναγνωριστική αγωγή και να ζητεί την αναγνώριση της κυριότητας και τη διόρθωση του ΚΑΕΚ.

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΝΣΗΜΟ;

dikastis.gr έγραψε:

Ας υποθέσουμε ότι στο κτηματολόγιο έγινε εσφαλμένη εγγραφή (όχι από σφάλμα του κυρίου) και ως κύριος αναφέρεται ο Χ αντί του ορθού Ψ.
Ο Ψ πρέπει να ασκήσει τακτική αναγνωριστική αγωγή και να ζητεί την αναγνώριση της κυριότητας και τη διόρθωση του ΚΑΕΚ.

ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΕΝΣΗΜΟ;

διοτι, αμα δεν ειναι απο σφαλμα του κυριου, σημαινει οτι θα μπορουσε να το διορθωσει ο ιδιος με αιτηση διορθωσης στο κτηματολογιο...
αφου δεν το εκανε (η μαλλον ο δικηγορος δεν το εκανε) και κινει ολη τη δικαστικη διαδικασια με οτι αυτο συνεπαγεται (πχ παρεμβαση δημοσιου, οποτε πρεπει στα καλα καθουμενα να κριθουν δικαιωματα Δημοσιου, παρεμβαση του αναγραφομενου ως κυριου, ενδεχομενη πραγματογνωμοσυνη) το ελαχιστο που πρεπει να κανει ειναι να πληρωσει ενα ενσημο..

Αμα εκανε μια τετοια αγωγη στο αγγλικο ή και στο γερμανικο δικαιικο συστημα, τα δικαστικα εξοδα θα ηταν μεγαλυτερα και της αξιας του ακινητου

Στις αναγνωριστικές εργατικές αγωγές, στις διατροφές και τις αγωγές για τα τροχαία, δεν καταβάλλεται δικαστικό ένσημο για τη διευκόλυνση ανέργων, απολυμένων και θυμάτω


http://dikastis.blogspot.com/2012/02/blog-post_8137.html